Küçükken ne kadar toz pembeydi her şey. Yaşamak, eğlenmek, mutlu olmak...
Ne zaman büyüdüm ben?
Aslında bu sorudan önce, cevabını merak ettiğim bir soru daha var.
Neden büyüdüm ben?
Hep çocuk kalmalıydım. Gökyüzündeki uçaklara el sallayıp mutlu olmalıydım. Uçan balonlara gülebilmeli, uçurduğum uçurtmayla eğlenebilmeliydim. En büyük derdim, uçurtmamın uçmaması veya ağaçlara takılıp parçalanması olmalıydı...
Ne zaman büyüdüm ben?
Aslında bu sorudan önce, cevabını merak ettiğim bir soru daha var.
Neden büyüdüm ben?
Hep çocuk kalmalıydım. Gökyüzündeki uçaklara el sallayıp mutlu olmalıydım. Uçan balonlara gülebilmeli, uçurduğum uçurtmayla eğlenebilmeliydim. En büyük derdim, uçurtmamın uçmaması veya ağaçlara takılıp parçalanması olmalıydı...
Kumdan kaleler yapmalıydım mesela. Ve hep o kalelerin prensi olarak kalmalıydım. Bisikletten düşmeliydim ve bunun için saatlerce ağlamalıydım canım yanmasa bile. Saatlerce durmaksızın...
Sonra neden ağladığımı unutmalıydım.
Nerede hata yaptım ben?
Evet, evet! Buldum!
Ben en büyük hatayı çocukluk hayalimi gerçekleştirerek yaptım.
Ben en büyük hatayı büyüyerek yaptım. Keşke, keşke hep çocuk kalsaydım...
Sonra neden ağladığımı unutmalıydım.
Nerede hata yaptım ben?
Evet, evet! Buldum!
Ben en büyük hatayı çocukluk hayalimi gerçekleştirerek yaptım.
Ben en büyük hatayı büyüyerek yaptım. Keşke, keşke hep çocuk kalsaydım...