“Yeryüzüne
yalnızlık hakim olduğunda, hıçkırıklar alır o içten kahkahaların yerini.
Eksikliğini hissettiğin her şeyin yerini göz yaşı alır.
Matemin o ağır
havasını soluduğunda insan, zaten hiç yaşamamışcasına kederlenir, hüzünlenir. “-mış’lı”
anlatımlara yenik düşen anıların eskideki güzellikleri,şimdilerde yerini bir
hiçe bıraktığında, taşınması zor olan yüklere bir yenisi eklenir.
Her gün
yenildiğini, ezildiğini, yorulduğunu hisseder insan. “Belki” lerin karmaşası, “keşke”lerin
yakarışları sarar tüm düşünceleri.
Kalabalıkta bir
başına kalmanın soğukluğunu hisseder, üşür.”
dedi bilge ve bir öğüt ekledi
söylediklerine…
“Yaşamasını
bilenedir hayat! Bilin, bulun, hissedin ve yaşayın!
Zamana yenik
düşmektir yalnızlık! Kalkın, silkelenin ve yürüyün!”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder