Sınırı kalbura dönmüş, istihbaratı iktidara diz çökmüş; vicdanı nasır tutmuş siyasilerin çıkarları uğruna sessizliklerini koruduğu; basının sustuğu, susturulduğu; aydınların elinin kolunun bağlandığı, endişelerin her geçen gün daha da arttığı; yasakların ve yasakçı zihniyetin egemenliğini ilan ettiği; güvende olmak tabirinin artık kullanılamadığı bu ülkede, her geçen gün ölüyoruz biz!
***
Dün ülkenin başkentinde; güvenliğin sözde "üst düzeyde" olduğu yerde öldük biz!
Kıyıya vuran çocuğun cesedini gördüğümüzde, ölümüne haklı sebepler ararken öldük biz.
Bugün İstanbul'da, İstanbul'un kalbinin attığı yerde; Sultanahmet'te öldük biz!
Şehit olduk, yetim kaldık, öksüz kaldık; sakat kaldık, yalnız kaldık; tutuklandık, ama hep öldük biz!
Yaşanan her olayda birileri yitip giderken aramızdan, sustuk biz!
Ve sustuğumuz o an; insanlığımızı yitirdik biz!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder